Peacetime Mindset

/in /door

Peacetime Mindset:   Care and Share

 

 

This section in English for all my brothers and sisters on this beautiful planet.

 

Unlike the secretary-general of the NATO, I would like to call upon you for a Mindset of Peace.

This world is meant to be a paradise, for all of us. As Gandhi taught us (and scientifically proven), this world offers enough for everybody’s need, but not for greed. As energy flows where attention (and intention) goes, our thoughts and desires create our future. And our children’s! So please, long for peace and share your love and friendship wherever you can.

 

 

 

Why would we harm others, and thus ourselves?! Because narcissistic leaders in golden castles tell us to? Sending others into death and despair? Because the ‘enemy’ is different? In appearance, or from another nation, other religion or whatever they come up with to spread fear?! To divide us and profit from it?

Being a man myself, I can tell you: these are not real men! They are truly very sick and need psychiatric treatment. We are all one family. All religions, and humanism too, talk about loving your neighbors and literally it means to re-connect (Latin: re-ligare). So, please, wherever you are in this beautiful world, listen to your heart, care and share. For instance this message. Or a friendly smile, a piece of bread, a little help or whatever you can share.

 

Happy Christmas and peace for all of my brothers and sisters, and especially all our children!

Ben jij Blauw?

/in /door

 

“Ben jij blauw?” vraagt een jonge collega me tijdens een bijeenkomst. “Eh nee, ik ben Harry, Harry Grob.” “Ja, nee, leuk, haha, ik bedoel dat systeem met die vier…” “Oh, kernkwadranten bedoel je?” onderbreek ik haar. “Eh, nee” met zoekende blik. “Disc dan?” “Nee”. “Mmm, SWOT of Transactionele Analyse?” “Eh nee, ook niet, ik bedoel…” “Oh, Human Design?” probeer ik tenslotte nog.

“Neehee, dat niéuwe systeem, Inzicht Ontdekking. Je weet wel, je vult een test in en dan weet je precies wie je bent. Je eigen ‘gebruiksaanwijzing’ zeg maar.” “Dat is lekker”, antwoord ik, “en daar komen ze nu mee?!” “Pardon?” “Dus ik ben al zo’n 50, 60 jaar voor niets op zoek naar mezelf? Ik had alleen maar even zo’n test hoeven in te vullen?!” Nou ja, zo simpel was het nou ook weer niet gaf ze schoorvoetend toe. Het was meer een hulpmiddel.

Hoe komt het toch dat er telkens ‘nieuwe’ methodes ontstaan, die vaak een hele schare aan volgers trekt? Waarom hebben we de behoefte om mensen in een vakje te stoppen en te etiketteren, of het nou zo’n ‘nieuw’ systeem is of een medische diagnose uit de GGZ?

 

 

 

Ik begrijp heel goed dat mijn ‘systeem’, het Grobbologisch Kromdenken (zie Goeroe Harry), bij mijn collega’s nooit een succes is geworden; het telt inmiddels ruim 7 miljard hokjes… Tja, als men dan toch zo graag in een hokje wil?! Nadelen te over aan mijn methode: je raakt nóóit uitgeleerd bijvoorbeeld en bij elke nieuwe cliënt nog steeds ‘un peu nerveux’; zou het me dit keer weer lukken?! Zó iemand heb ik immers nog nooit ontmoet.

 

Waarom kunnen we niet open staan voor het wonder dat ieder mens is? Zonder meteen te oordelen en te etiketteren?! Ieder mens is immers volkomen uniek, waardevol en bijzonder! Open staan voor het mysterie, het NIET durven weten, NIET doen. Alleen maar die spiegel te zijn, zo helder mogelijk. En op het juiste moment, de juiste snaar raken. Met compassie, én, alle bewondering overigens voor hun moed, zoals je duidelijk zal worden uit mijn volgende column.

Begrijp me niet verkeerd; methodes kunnen, mits deskundig én integer toegepast, zeker hun nut hebben. Maar meer dan een hulpmiddel is het niet. Wees je dat altijd bewust. Tenzij je liever in hokjes en etiketjes gelooft dan in jezelf…