Het verhaal van… Marian (40)

Al een aantal jaren had ik het gevoel dat het niet echt goed met me ging. Ik was moe en er moest van alles. Een jong gezin, allebei een drukke baan. De mensen om mij heen zeiden dat het allemaal beter werd als de kinderen wat groter waren.

Volle goede moed ging ik er telkens tegen aan, plannen en organiseren kon ik goed en aan discipline geen gebrek. Er was veel geluk in ons leven en ik had het gevoel dat ik over problemen niet mocht zeuren. Ik luisterde naar allerlei goedbedoelde adviezen en ging meer sporten, probeerde positief te denken en ging naar de sauna om te ontspannen. Ik sliep steeds slechter en kreeg verschillende psychosomatische klachten.

Ondanks medicijnen, gesprekstherapie en andere hulp kostte me steeds meer wilskracht om te werken en voor de kinderen te zorgen. Ik had het gevoel door steeds ruller zand te ploegen. Ik wist geen uitweg, maar wist ook dat ik dit niet veel langer vol ging houden. Vervolgens kwamen er momenten dat ik mijn armen of benen niet meer kon optillen. Ik rondde lopende zaken op m’n werk af en meldde me tenslotte ziek. Wat er aan de hand was? Burn-out, overspannen, overwerkt of toch een depressie? Het maakte mij niet meer uit, ik was vastgelopen in mijn leven.

Al snel startte een re-integratietraject. Op mijn werk kreeg ik alle medewerking en steun om te herstellen en in mijn oude functie terug te komen. Ik werkte een aantal uren op therapeutische basis en ging met nieuwe projecten aan de slag. Ik had het gevoel dat ik weer functioneerde, maar dat was het dan ook.

Na enkele gesprekken adviseerde de bedrijfsarts een afspraak te maken met Harry Grob. De bedrijfsarts gaf aan goede ervaringen te hebben met zijn onconventionele aanpak.

In de training ‘Weer in balans’ leerde ik verantwoordelijkheid voor m’n eigen leven en gezondheid te nemen. Harry stelt vragen, houdt je een spiegel voor en reikt tal van ideeën, methoden en technieken aan. De coachingsgesprekken hebben mij bewust gemaakt van mijn zelfbeeld en de manier waarop ik omga met tegenslag en problemen. Het was vallen en opstaan, maar vanaf dat moment ging het veel beter. Ik kon snel meer uren werken. En collega’s merkten ook dat het beter ging: volgens hen lachte ik weer …..

Waarom maakte dit traject nou voor mij het verschil?

Veel therapeuten werken volgens afspraak en zijn daarbuiten nauwelijks beschikbaar. Harry is echter ook buiten de training en de gesprekken goed bereikbaar als het nodig is. Ik heb daar veel aan gehad.

Op het gebied van gezondheid zijn er tal van methoden en technieken om fit en gezond te blijven. Veel trainingen hebben wel enig, maar vaak geen blijvend effect. Voor mij is dat duidelijk. Iedereen kan leren om een instrument te spelen en muziek te maken. Maar sommige mensen hebben een talent en maken liedjes die je raken. Timemanagement, ademhalingstechnieken, mindfulness kunnen je allemaal helpen, maar het blijven hulpmiddelen en trucjes. Harry Grob heeft echter een talent om je te helpen (weer) je eigen balans te vinden.

Ik heb nu niet meer het gevoel achter m’n eigen leven aan te rennen. Meer en meer sta ik in mijn leven aan het roer. Al varend geniet ik vaker van het uitzicht om me heen. De weersomstandigheden zijn natuurlijk soms bar en boos. Maar ik houd meer m’n eigen koers in het vizier en als het niet gaat zet ik een andere koers uit.
Ieder die het nodig heeft, gun ik de kans die ik heb gehad!

Marian – onderzoeker HBO instelling – Weer in Balans – 2011